علم زیاد دردسر میاره
دسته بندی: فهرست مطالب
روزی روزگاری پروفسوری برای تحقیقات خود به شهری دیگر سفر کرده و نزد حکیم دانایی میرود. در همین حین از حکیم دانا درخواست می کند که رمز رازی که از زندگی میداند را به وی آموزش دهد. حکیم هم درخواست وی را پذیرفته و در فنجانی برای او چای میریزد. در همین حین که حکیم دانا در حال ریختن چای برای پروفسور است؛ چای از فنجان حکیم لبریز می شود.
پروفسور از اتفاقی که افتاده متعجب شده و روی به حکیم می کند و از وی می پرسد: حکیم من آمده ام که به من درست زندگی بدهید، اما تو هنوز ریختن چایی در فنجان را هم بلد نیستید!!
حکیم با لبخندی می گوید: من در حال یاد دادم رموز زندگی به تو هستم!
پروفسور: این که شما نمی توانید در فنجان به اندازه چای بریزید و آن را لبریز کردید، یعنی رمز و راز زندگی؟
حکیم در پاسخ می گوید که بله دقیقا رمز و راز زندگی! و ادامه می دهد: فراموش نکن که آن لحظه که فکر می کنی لبریز از دانش و تجربه هستید و دیگر جایگاهی برای یادگیری یا آموزش قائل نمی شوید؛ در آن لحظه است که شما در حال لبریز هستید و لبریز هم می تواند به معنای غرور بیش از حد و متوقف کردن یادگیری بیشتر است.
همراهان عزیز رادیوبینا، فراموش نکنید که ما هر روز در حال یادگیری هستیم؛ از روابط، از فرزندان، از کتاب و یا حتی یک تلفن ساده با دوست قدیمی. تنها تفاوتی در آن مطرح است، آگاه بودن به درس هایی که یاد میگیریم و کنار گذاشتن غرور به آنچه که در آن مهارت داریم.
بهتر است که فنجان پر بودن را کنار بگذاریم و از تمامی اتفاقایی که در حول محور زندگی ما در حال رخ دادن است درس هایی بگیریم.
اگر شما هم همیشه در حال یادگیری هستید و هیچوقت به دانسته خود مغرور نمی شوید، برای ما نظرتان را زیر همین بخش کامنت کنید تا تجربیاتتان را با م به اشتراک بزارید.
خانه
دوره
پادکست
کتاب
انجمن
نظرات
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند