ضربه روانی مشاهدهای چیست؟
220 نفر
دسته بندی: خودشناسی
ضربه روانی مشاهدهای چیست؟ مشاهده صحنه‌های خشونت‌آمیزی که در فیلم‌ها، شبکه‌های اجتماعی، اخبار یا اینترنت وجود دارد، یا اتفاقات آسیب‌زایی که دوستان، همکاران، و اعضای خانواده تجربه می‌کنند، می‌تواند از نظر روانی در شما تغییر ایجاد کند. شاید شما به این دلیل این مقاله را می‌خوانید که کسی چیزی ناراحت‌کننده برای شما تعریف کرده است، یا چیزی دیده‌اید که نمی‌توانید آن را از ذهن‌تان پاک کنید. ممکن است از شنیدن آن تعجب کنید که این تجربه‌های غیرمستقیم می‌توانند به اندازه ضربه‌های روحی مستقیم آسیب‌زا باشند، و در برخی موارد حتی تأثیر منفی بیشتری بگذارند. این پدیده با عنوان «ضربه روانی مشاهدهای (vicarious trauma)» شناخته می‌شود و ممکن است همان چیزی باشد که اکنون تجربه می‌کنید.
بدون تردید، ضربه روانی عنصر فراگیر زندگی ما است و ممکن است بسیاری از افراد پیامدهای فیزیکی و روانی آن را تجربه کرده باشند. طبق تعریف انجمن روان‌شناسی امریکا، ضربه روانی واکنش هیجانی ما به اتفاق‌های تأثیرگذاری مانند تصادف‌های مرگ‌بار، برخوردهای خشونت‌آمیز، یا بلایای اجتماعی و زیست‌محیطی است. این اتفاق‌ها با بقای ما در تضاد بوده و ما را به سوی واکنش‌های هیجانی ناگهانی و شدید سوق می‌دهند. انکار خود، نوسانات خلقی پیش‌بینی‌ناپذیر، یا یادآوری خاطرات گذشته نمونه‌هایی از این واکنش‌ها هستند.
ظهور نوع جدیدی از ضربه روانی
در اوایل دهه 2000 میلادی، اصطلاح «مشاهدهای (vicarious)» به طور متداول استفاده نمی‌شد، اما برای اشاره به عواقب بلندمدت مواجهه روان‌درمانگرها با داستان‌های بیماران‌شان به کار گرفته شده بود. در آن زمان، من، رادنی لاستر، یکی از اولین پژوهش‌ها را در مورد امکان وجود ضربه روانی مشاهدهای در توده مردم انجام دادم. نتایج آن مطالعه آشکار کرد که ضربه روانی مشاهدهای در عموم مردم وجود دارد اما مردم از آن آگاه نیستند. این نتایج به چند سال بعد از حادثه 11 سپتامبر 2001 (حمله به مرکز تجارت جهانی در نیویورک) مربوط می‌شد. کنجکاوی من با آن حادثه شروع شد زیرا همز‌مان که آن وقایع ناراحت‌کننده اتفاق می‌افتاد، به صورت زنده مخابره می‌شد.
در مورد ضربه روانی مشاهدهای چه می‌دانیم؟
امروزه با افزایش رویدادهایی مانند همه‌گیری کووید-19، ناآرامی‌های اجتماعی، مسائل سیاسی، خشم جاده‌ای (خشم افراد در حین رانندگی)، و سایر رفتارهای «وحشیانه»، افراد بیشتری در معرض تجربه غیرمستقیم این رویدادها قرار می‌گیرند. حضور فراگیر رسانه‌های اجتماعی به مردم اجازه می‌دهد تجربه‌های آسیب‌زا را در حالی که اتفاق می‌افتند، ضبط کرده و با دیگران به اشتراک بگذارند. خانواده، دوستان، همکاران، و غریبه‌ها هم ممکن است داستان‌های ناراحت‌کننده‌ای تعریف کنند. ما اغلب بدون آن که بدانیم واقعاً چه اتفاقی برای دیگران افتاده است، بیش‌ازحد نسبت به این تجربه‌های آسیب‌زای غیر مستقیم حساس می‌شویم. در نتیجه، با ترس زندگی می‌کنیم و از برخی موقعیت‌ها و مکان‌ها دوری می‌کنیم، اما هیچ درک عمیقی از این نداریم که چرا مسیر زندگی ما تغییر کرده است.
علائم ضربه‌های روانی مشاهدهای
وقتی ما رویدادی ناگوار را می‌بینیم یا در مورد آن از کسی می‌شنویم، چه به عنوان یک متخصص سلامت روان و چه به عنوان یک فرد عادی، سخت است که با دیگران همدلی نکنیم. محققان دریافته‌اند که علائم ضربه‌های روانی مشاهدهای کمابیش مشابه ضربه‌های روانی مستقیم است.
طبق کتابچه راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی، کسانی که ضربه‌های روانی دیگران را می‌بینند یا در مورد آن می‌شنوند این علائم را از خود نشان می‌دهند: دوری از موقعیت‌ها، مکان‌ها و چیزها، دیدن خواب‌های بد، احتیاط بیش‌ازحد، ترس‌های ایمنی، اضطراب، غم، زودرنجی، ناامیدی، بی‌هدفی، مشغولیت‌های بیمارگونه مانند پیگیری مداوم اخبار منفی، و علائم کاراندام‌شناختی مانند سردرد یا سوزش معده.
سه راه مقابله با ضربه‌های روانی مشاهدهای
انرژی منفی را بیرون بریزید.
وقتی علائم مرتبط با ضربه روانی مشاهدهای را تجربه می‌کنید، باید انرژی منفی را از جسم و ذهن‌تان خارج کنید. انجام نوعی فعالیت فیزیکی مانند شنا کردن، دویدن، راه رفتن، یا یوگا کمک می‌کند بلافاصله هورمون شادی‌بخش آدرنالین را ترشح کنید.
حواس‌تان به آن‌چه می‌بینید یا می‌شنوید، باشد.
بررسی کنید که به‌تازگی توجه شما به چه چیزی معطوف بوده است. ما به طور ناخودآگاه تمایل داریم به اتفاقات گذشته فکر کنیم، به این امید که در آینده بهتر بتوانیم از خودمان مراقبت کنیم. اما این کار به سلامت ما آسیب می‌رساند.
باید یاد بگیرید بر روی چیزهایی که زمینه‌ساز ضربه‌های روانی مشاهدهای هستند، تمرکز نکنید. به جای آن که در رسانه‌های اجتماعی به دنبال اخبار حوادث باشید، سرگرمی‌های دیگری مانند خواندن داستان، هنر، یا پیاده‌روی را انتخاب کنید تا روحیه خود را تقویت کنید.
عادت‌های سالم‌تر ایجاد کنید.
روز خود را با تمرین‌های خودآگاهی شروع کنید. انجام مراقبه روزانه بهترین راه برای تنظیم هیجانات شماست. در طول روز، به وضعیت روانی خود در موقعیت‌های مختلف توجه کنید و مطمئن شوید که حال‌تان خوب است.
اکنون که عموم مردم به طور روزافزونی با این محرک‌ها روبرو هستند، لازم است که به موضوع ضربه‌های روانی مشاهدهای توجه بیشتری بشود. ما می‌توانیم با مواجهه آگاهانه با این محرک‌ها، ظرفیت هیجانی خود را بالا برده و سلامت خود را بهتر حفظ کنیم.
منبع :
نوشته رادنی لاستِر (Rodney Luster)
خانه
دوره
پادکست
کتاب
انجمن
نظرات
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند