خلاصه مقالات نوروسايكلوژى شماره پنجم
1403-11-6
30 نفر
زمان مطالعه: 3 دقیقه
فهرست مطالب
بازسازی شهری و سلامت روان
بازسازی شهری (Gentrification) که فرایندی است که در آن محلههای شهری کمدرآمد با ورود افراد ثروتمندتر دچار تغییر میشوند و ساکنان اصلی مجبور به ترک منطقه میشوند، با سلامت روانی بدتر کودکان در خانوادههای با وضعیت اقتصادی-اجتماعی پایین (SES) مرتبط است. این موضوع در مطالعهای که در مجله Developmental Psychology منتشر شده، مورد بررسی قرار گرفته است.
محققان ۱۰۴۵ نوجوان ۱۰ تا ۱۵ ساله از خانوادههای کمدرآمد در ایالات متحده را بین سالهای ۲۰۱۴ و ۲۰۱۵ مورد بررسی قرار دادند. این شرکتکنندگان در محلههایی زندگی میکردند که بر اساس دادههای سرشماری و نظرسنجیهای اجتماعی در سال ۲۰۱۰ بهعنوان مناطق دارای پتانسیل بازسازی شناسایی شده بودند.
نتایج نشان داد که زندگی در محلههای بازسازیشده با افزایش مشکلات روانی در بین جوانان کمدرآمد مرتبط بود، که این مشکلات در ادامه با نمرات پایینتر در آزمونهای ریاضی یک سال بعد مرتبط شدند. ارتباط بین بازسازی شهری و افزایش فشار روانی در میان جوانان سیاهپوست کمدرآمد شدیدتر بود، زیرا این افراد ممکن است با تبعیض نژادی و فشارهای اجتماعی ناشی از تفاوت طبقاتی در این محلهها مواجه شوند.
GENTRIFICATION AND MENTAL HEALTH
Gentrification—the process in which an economically disadvantaged urban neighborhood experiences an influx of wealthier individuals, leading to the displacement of the original inhabitants—is associated with worse mental health for affected children in families with low socioeconomic status (SES), indicates a study in Developmental Psychology.
Researchers surveyed 1,045 youth ages 10 to 15 from low-SES families in the United States between 2014 and 2015. Participants lived in neighborhoods that census data and community surveys in 2010 suggested were “gentrifiable.”
The researchers found that compared with living in a nongentrifying neighborhood, living in a gentrifying neighborhood was linked to later heightened psychological distress among low-SES youth, which, in turn, was associated with lower math test scores 1 year later. The link between gentrification and increased psychological distress was strongest among low-SES Black youth, who may face both heightened racism and classism-related social stressors in gentrifying neighborhoods.
DOI: 10.1037/dev0001812
انسان یا هوش مصنوعی؟
انسانها بهتر از شانس میتوانند تشخیص دهند که یک متن توسط انسان نوشته شده است یا یک سیستم هوش مصنوعی (AI). این نتیجه تحقیقی است که در مجله Applied Research in Memory and Cognition منتشر شده است. محققان از ۱۰۱ شرکتکننده آنلاین خواستند پنج روایت انتخابشده به صورت تصادفی را به عنوان تولید انسان یا تولید هوش مصنوعی ارزیابی کرده و دلیل انتخاب خود را توضیح دهند.
شرکتکنندگان در ۶۵ درصد موارد پاسخ صحیح دادند و در تشخیص روایتهای تولیدشده توسط انسان نسبت به روایتهای تولیدشده توسط هوش مصنوعی دقت بیشتری داشتند. زمانی که شرکتکنندگان برای تصمیمگیری به دستور زبان و سبک نگارش تکیه کردند، دقت بالایی داشتند. اما زمانی که به بیان احساسی توجه کردند، عملکرد آنها به سطح شانس کاهش یافت.
HUMAN OR AI?
People are better than chance at determining if a piece of text was written by a human or an artificial intelligence (AI) system, according to a study in the Journal of Applied Research in Memory and Cognition. Researchers asked 101 online participants to rate five randomly selected narratives as either human- or AI-generated and explain their choices.
Participants chose correctly 65% of the time and were more accurate at identifying human-generated narratives than AI-generated narratives. When participants relied on grammar and writing to make their decisions, they were highly accurate, but when they relied on emotional expression, their performance dropped to chance levels.
DOI: 10.1037/mac0000187
همدلی کمتر نسبت به رنج آینده دیگران
افراد معمولاً در مقایسه با شرایط حال، همدلی کمتری نسبت به رنج آینده دیگران احساس میکنند. این نتیجه تحقیقی است که در مجله Emotion منتشر شده است. در چهار مطالعه آنلاین، از ۴۴۹۸ شرکتکننده خواسته شد سطح همدلی خود را در پاسخ به موقعیتهای فرضی که در حال یا آینده رخ میدهند، گزارش دهند.
نتایج نشان داد که شرکتکنندگان علیرغم پیشبینی اینکه میزان درد در آینده مشابه حال خواهد بود، همدلی کمتری نسبت به رنج آینده دیگران داشتند. با این حال، تصور رنج آینده دیگران باعث شد که آنها ارزش بیشتری برای رفاه نسلهای آینده قائل شوند. پژوهشگران همچنین دریافتند که کاهش همدلی نسبت به مشکلات آینده دیگران باعث شد شرکتکنندگان مبلغ کمتری به خیریههایی با اهداف مرتبط با آینده کمک کنند، در مقایسه با خیریههایی که اهداف آنها به حال مرتبط بود.
در نهایت، این شکاف همدلی با درخواست از شرکتکنندگان برای تصور جزئیات واضحی از آینده از بین رفت.
LESS EMPATHY FOR OTHERS’ FUTURE SUFFERING
People feel less empathy toward others’ distress in the future compared with the present, according to research in Emotion. Across four online studies, researchers asked 4,498 participants to report their level of empathy in response to various hypothetical situations taking place in the present or future.
They found that participants felt less empathy toward another person’s suffering in the future compared with the present despite predicting that the same amount of pain would be felt. However, imagining another person’s future distress did lead them to place greater value on future generations’ welfare.
The researchers also found that reduced empathy for others’ future hardships led the participants to donate less money to a future-oriented charity than a present-oriented charity. Finally, the empathy gap vanished after asking the participants to imagine the future in vivid detail.
DOI: 10.1037/emo0001402
نظرات
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند