چگونه پرخاشگر نباشیم؟| درمان عصبانیت | علمی درمانش کن!
فهرست مطالب
برای اینکه بتوانید همیشه بر اعصاب خود مسلط باشید، نیاز به تلاش بسیاری خواهید داشت. بسیاری از ما نمیدانیم که چگونه پرخاشگر نباشیم و نحوه مدیریت خشم را بدرستی نمیدانیم. در موقعیت های مختلفی ممکن است ما کنترل احساسات خود را از دست بدهیم. زمانی که درگیر ترافیک جاده ای هستیم، یا وقتی که فرزندمان با ما همکاری نمیکند و همسرمان نیز مدام از همه چیز ایراد میگیرد. توانایی کنترل خشم و عصبانیت میتواند در بسیاری از این مواقع به ما در حفظ آرامش کمک کند. اما این سوال مطرح میشود که چگونه پرخاشگر نباشیم؟ چه راهکاری برای جلوگیری از بروز خشونت و کنترل عواطف و احساسات ما وجود دارد؟ ما در این مقاله قصد داریم به این پرسش ها پاسخ دهیم. اگر به دنبال پیدا کردن راه حلی مناسب برای مشکل پرخاشگری خودتان هستید، در ادامه این مقاله با ما همراه باشید.
بخشش، باعث تغییر مغز می شود
روشهای درمان پرخاشگری و بدخلقی بدون دارو
پرخاشگری و بدخلقی جزو رفتارهای بسیار زننده محسوب شده و تا حد زیادی میتواند افراد را در ارتباطاتشان با دیگران دچار مشکل کند. هیچکس دوست ندارد با انسانهای پرخاشگر و بدخلق ارتباط داشته باشد. رفتارهای پرخاشگرانه باعث دلخوری دیگران میشود و آنها را از ما دور میکند.
برای مدیریت این مشکلات و کاهش رفتارهای ناپسند، روشهای غیردارویی متعددی وجود دارد که میتواند بهترین نتایج را به همراه داشته باشد. این روشها عبارتند از:
- مشاوره روانشناختی: مشاوره روانشناختی (پیشگیری و درمانی) میتواند به شخص کمک کند تا موانع درونی و روانی را شناسایی و رفتارهای منفی خود را کنترل کند. تکنیکهایی مانند: مهارتهای مدیریت عصبانیت، مهارتهای ارتباطی، افزایش انگیزه مثبت، و حل مسئله میتوانند به مدیریت و کاهش پرخاشگری و بدخلقی کمک کنند.
- تمرینهای تأمل و آرامش: تمرینهای تأمل و آرامش مانند مدیتیشن، یوگا و تکنیکهای تنفسی میتوانند به شخص کمک کنند تا آرامش روحی و روانی بیشتری داشته باشد و از افکار منفی و تنشهای روزمره خود رها شود.
- فعالیتهای ورزشی و بدنی: فعالیتهای ورزشی و بدنی میتوانند به شخص کمک کنند تا انرژی منفی خود را تخلیه و به طور کلی بهبود حالت روحی و جسمی خود را تجربه کند.
- آموزش مهارتهای اجتماعی: آموزش مهارتهای اجتماعی میتواند به شخص کمک کند تا رفتارهای مناسبتر و موثرتری در ارتباط با دیگران داشته باشد و از رفتارهای پرخاشگرانه و بدخلقی دوری کند.
- مدیریت استرس: یادگیری مدیریت استرس و مشکلات روزمره میتواند به کاهش تنشها و رفتارهای ناپسند کمک کند.
- پشتیبانی اجتماعی: داشتن پشتیبانی از خانواده، دوستان یا گروههای حمایتی میتواند به شخص کمک کند تا با مشکلات و احساسات خود بهتر مقابله کند و از رفتارهای ناپسند خود کنترل بیشتری داشته باشد.
مقابله با افکار منفی [روش های علمی و اصولی]
تعریف پرخاشگری در روانشناسی
با اینکه همه ما پرخاشگری را در رفتار افراد مشاهده کنیم آن را سریعا تشخیص میدهیم، اما شاید تعریف دقیق آن را در روانشناسی ندانیم. در روانشناسی، پرخاشگری به عنوان یک الگوی رفتاری ناپسند توصیف میشود که شامل حمله فیزیکی یا تهدید به حمله، نشاندهندههای عصبانیت شدید، خشم نادرست و متکرر، و نقض حقوق دیگران است.
افراد پرخاشگر ممکن است اغلب به شکل نامناسبی به انگیزهها و موقعیتهای روزمره واکنش نشان دهند و این رفتارها میتوانند بر روابط شخصی و اجتماعی آنها تأثیر منفی داشته باشد.
مهمترین ویژگیهای پرخاشگری عبارتند از:
مهمترین ویژگیهای پرخاشگری عبارتند از:
- واکنش فیزیکی و غیرفیزیکی: افراد پرخاشگر ممکن است به صورت فیزیکی یا غیرفیزیکی دیگران را مورد حمله قرار دهند و باعث صدمهزدن به آنها شوند.
- عصبانیت و خشم نادرست: این افراد دارای نقص در کنترل عصبانیت هستند و ممکن است به راحتی و با دلایل غیرمنطقی واکنشهای عصبانی داشته باشند.
- نقض حقوق دیگران: پرخاشگران ممکن است به صورت مستمر و نامناسب به حقوق دیگران زیان وارد کنند و حقوق شخصیتی و جسمی آنها را نادیده بگیرند.
- عدم احترام به مرزها و حریم شخصی دیگران: این افراد معمولاً به مرزها و حریم شخصی دیگران احترام نمیگذارند و تلاش میکنند به طور غیرمنطقی همه چیز را کنترل کنند.
- پرخاشگری ممکن است در افراد محدوده سنی و جنسیتی مختلف رخ دهد و ممکن است علل مختلفی داشته باشد مثل عوامل فردی، خانوادگی، اجتماعی و فرهنگی. درمان پرخاشگری معمولاً شامل: مشاوره روانشناختی و ارائه راهکارهای مناسب برای مدیریت عصبانیت و رفتارهای ناپسند است.
چطور مغزتان را سیم کشی کنیم!؟
پرخاشگری چند نوع دارد؟
پرخاشگری میتواند بسته به ویژگیها و ملاحظات مختلف به چندین نوع مختلف تقسیمبندی شود. در زیر چند نوع از پرخاشگری را ذکر میکنیم:
- پرخاشگری فیزیکی: این نوع پرخاشگری شامل استفاده از اعمال نیرومند و خشن به منظور آسیب زدن به دیگران است. این میتواند شامل حملات بدنی، ضرب و شتم، زد و خورد و هر نوع اعمال خشونتآمیز دیگر باشد.
- پرخاشگری عاطفی: این نوع پرخاشگری شامل بیان احساسات عصبانیت شدید و خشم به صورت غیرمنطقی و بدون کنترل است. افراد پرخاشگر عاطفی ممکن است به دیگران کلامی تهدید کننده یا انتقادی که با منطق ناهمخوانی دارد، بیان کنند.
- پرخاشگری اجتماعی: این نوع پرخاشگری شامل رفتارها و اعمالی است که به دیگران صدمه وارد میکند و آنها را از اجتماع و محیطهای اجتماعی منع میکند. ممکن است شامل مورد نیاز کردن افراد، ایجاد شایعات نادرست، تحقیر کردن دیگران و یا برانگیختن نقاشیهای گروهی باشد.
- پرخاشگری روانی: این نوع پرخاشگری شامل رفتارها و اعمالی است که به دیگران آسیب روانی میزند. ممکن است افراد پرخاشگر روانی به دیگران تهدید کنند، افراد را تحت فشار و استرس ذهنی قرار دهند یا به نحوی از اعتماد به نفس آنها کاسته شود.
چطوری انگیزه مان را حفظ کنیم؟
نشانه های پرخاشگری چیست؟
نشانههای پرخاشگری ممکن است بین افراد مختلف متفاوت باشند، اما در کل، افراد پرخاشگر رفتارها و واکنشهای خاصی دارند که به صورت مداوم و متکرر به مشکلات بینفردی و اجتماعی منجر میشود. در زیر، چند نشانههای رایج پرخاشگری آورده شده است:
- حملات فیزیکی: افراد پرخاشگر ممکن است به صورت فیزیکی به دیگران حمله کنند، ضرب و شتم کنند، آدمها را مورد آزار و اذیت قرار دهند یا اعمال خشونت آمیز دیگری انجام دهند.
- خشم ناپذیر و تنفر: افراد پرخاشگر ممکن است به شکل نامعقول و بیمنطق عصبانی شوند، باعث ناراحتی و اذیت دیگران شوند و خشمهای شدیدی را نشان دهند.
- اهمال یا سوءاستفاده از دیگران: پرخاشگران ممکن است به دیگران بیاحترامی کنند، از اعتماد آنها سوءاستفاده کنند، نیازها و حقوق افراد را نادیده بگیرند و با عدم توجه به دیگران، زندگی کنند.
- نقض حقوق دیگران: پرخاشگران ممکن است به طور مستمر و به صورت نامناسب به حقوق دیگران آسیب وارد کنند و ممکن است اعمال دیگران را تهدید کنند.
- سوء نیت و توهینآمیز بودن: افراد پرخاشگر ممکن است به شکل توهینآمیز به دیگران با سوء نیت و متنفرانه نگریسته و برخوردهای بدتری نسبت به آنها انجام دهند.
- افکار و خیالات تخریبآمیز: افراد پرخاشگر ممکن است افکاری تخریبآمیز و خطرناک داشته باشند و به شکل نامناسبی با افکار ناامیدکننده دیگران درگیر شوند.
نتیجه طولانیترین تحقیقی که بر روی دلایل شادی
درمان پرخاشگری در مردان و زنان
درمان پرخاشگری برای مردان و زنان ممکن است بسته به ویژگیها و مشکلات فردی متفاوت باشد. همچنین، ممکن است علل مختلفی برای پرخاشگری در هر جنس وجود داشته باشد. اما به طور کلی، درمان پرخاشگری برای مردان و زنان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- مشاوره روانشناختی: مشاوره روانشناختی به عنوان یکی از اصلیترین روشهای درمان پرخاشگری استفاده میشود. این نوع مشاوره به فرد کمک میکند تا رفتارهای خود را بشناسد، عوامل ایجادکننده و تحریککننده پرخاشگری را متوجه شود و مهارتهای لازم برای کنترل خشم و عصبانیت را یاد بگیرد.
- آموزش مهارتهای اجتماعی: آموزش مهارتهای اجتماعی میتواند به فرد کمک کند تا رفتارهای پرخاشگرانه خود را با رفتارهای مناسب و سازنده جایگزین کند. این مهارتها شامل مدیریت عصبانیت، ارتباط موثر، حل مسئله، و تعامل احساسی با دیگران است.
- مدیریت استرس: آموختن روشهای مدیریت استرس میتواند به فرد کمک کند با احساسات و وضعیتهای ناخوشایند بهتری مواجه شود و از واکنشهای پرخاشگرانه پیشگیری کند.
- پشتیبانی اجتماعی: داشتن پشتیبانی از خانواده، دوستان یا گروههای حمایتی میتواند فرد را در فرآیند درمان پرخاشگری حمایت کند و او را از انزوا و تنهایی دور کند.
- مدیریت خشم: برخی برنامهها و تکنیکهای مدیریت خشم و عصبانیت وجود دارند که میتواند به کنترل و مدیریت احساسات منفی کمک کند. این ممکن است شامل تکنیکهای تنفس، مدیتیشن، یوگا و تمرینهای تأملی باشد.
- درمان دارویی: در برخی موارد، پزشک ممکن است داروهای ضداضطراب یا آرامبخش را به عنوان بخشی از درمان پرخاشگری تجویز کند. این معمولاً در مواردی استفاده میشود که پرخاشگری ناشی از اختلالهای روانی خاصی مانند اختلالات اضطرابی یا افسردگی باشد.
مهم است که در درمان پرخاشگری به یک مشاوره حرفهای مراجعه کنید تا نیازها و مشکلات شما شناسایی و یک برنامه درمانی مناسب برای شما تنظیم شود. درمان موفق نیازمند صداقت، تعهد و همکاری شما به همراه تلاشهای جدی از سوی مشاور و فرآیند درمانی است.
این عادات زندگی شما رو تغییر میده!!
دارو درمانی
شاید به جرات بتوان گفت داروی خاصی برای درمان پرخاشگری وجود ندارد. اما استفاده از داروهایی که برای اختلالات روانی یا فیزیکی به کار میرود، میتواند باعث کاهش علائم و بروز رفتار پرخاشگرانه شود. زیرا احتمال دارد تغییرات بیو شیمی مغز یا اختلالات عصبی عامل بروز چنین رفتاری باشد.
روانکاوی فردی
در جلسات روان درمانی، فرد میتواند در مورد مسائلی که به طور روزمره با آن درگیر است با روان درمان صحبت کند. در طی این جلسات روانکاو تلاش میکند که محرک ها و عواملی که باعث تحریک شدن فرد برای انجام رفتار پرخاشگرانه میشود را شناسایی کند. از طرف دیگر فرد نیز با تاثیرات رفتار خود بر زندگی روزمره به مرور زمان آشنا میشود و میآموزد که چگونه با متعادل کردن خشم خود، به طور موثرتری با چالش های فردی مقابله کند.
گروه درمانی
استفاده از گروه های حمایتی و جلسات گروه درمانی میتواند راه بسیار موثری برای درمان پرخاشگری به شمار برود. در این جلسات فرد با اشخاص دیگری که با رفتار پرخاشگرانه مشکل دارند و سلامت روان آنها به خطر افتاده آشنا میشوند. زمانی که فرد با سایر اشخاص دیگری که با این مساله مواجه هستند صحبت میکند و دغدغه های خود را بیان میکند، بار روانی ناشی از پرخاشگری را تخلیه میکند. در این جلسات فرد با مهارت های اجتماعی و مدیریت خشم، مکانیزم های مقابله ای، تمرینات آرامش بخش و سایر راه های کنترل احساسات آشنا میشود و میتواند در کنار سایرین پیشرفت کند.
شاید بتوان مهمترین عامل برای تشدید یا ادامه رفتار پرخاشگرانه را خانواده در نظر گرفت. همانطور که فرد پرخاشگر با رفتار خود به خودش آسیب میزند، اطرافیان او نیز تحت تاثیر این رفتار آسیب خواهند دید. اختلافات خانوادگی و مسائل حل نشده زناشویی میتواند عامل مهمی برای بروز خشم باشد که در صورتی برطرف نشدن آنها، ممکن است با تکرار این رفتار مواجه شویم. در صورتی که فرد متوجه شود که کسانی که دوستش دارند چقدر از رفتار او آسیب دیده اند، برای ادامه درمان انگیزه بیشتری پیدا میکند. از طرفی دیگر، افراد خانواده نیز یاد میگیرند که چگونه با فرد پرخاشگر مواجه شوند. رادیو بینا در تستی رایگان به نام تست خشم سازنده یا مخرب این امکان را در اختیار شما گذاشته تا خود را به خوبی محک بزنید.
دلیل پرخاشگری چیست؟
پرخاشگری دارای علل و عوامل مختلفی است و ممکن است ترکیبی از عوامل فردی، خانوادگی، اجتماعی و فرهنگی باشد. در زیر، برخی از دلایل و عوامل مهم پرخاشگری ذکر شدهاند:
1. عوامل فردی:
- اختلالهای روانی: برخی از اختلالهای روانی مانند اختلال اضطرابی، اختلال وسواس اجباری، اختلال افسردگی و اختلال نقص توجه و بیشفعالیت (ADHD) ممکن است باعث پرخاشگری شوند.
- نقصهای شخصیتی: بعضی از نقصهای شخصیتی مثل نقصهای شخصیت ضداجتماعی ممکن است با پرخاشگری مرتبط باشد.
- استفاده از مواد مخدر و الکل: مصرف مواد مخدر و الکل ممکن است باعث تحت تأثیر قرار گرفتن شخص و افزایش خشم و عصبانیت او شود.
2. عوامل خانوادگی:
- مدلهای برگرفته از خانواده: فرد ممکن است در خانواده خود الگوهای رفتاری که شامل پرخاشگری و خشونت هستند را اقتباس کند.
- محدودیتها در ارتباطات خانوادگی: مشکلات در ارتباطات خانوادگی و ناتوانی در بیان احساسات میتواند باعث تجمیع عصبانیت و خشم درونی شود و باعث پرخاشگری شود.
- تجربه خشونت در خانواده: تجربه خشونت در خانواده به صورت مستقیم یا غیرمستقیم ممکن است باعث ترس و احساس ناتوانی شود که در نتیجه پرخاشگری را ایجاد کند.
3. عوامل اجتماعی و فرهنگی:
- تبعیض و تنشهای اجتماعی: تبعیض نژادی، اقتصادی، جنسیتی و تنشهای اجتماعی میتوانند به احساسات ناامنی و عدم ارتباط با جامعه منجر شوند که ممکن است باعث پرخاشگری شود.
- نمایش خشونت در رسانهها: نمایش خشونت و استفاده از رسانهها به عنوان راهی برای حل مشکلات میتواند الگوهای پرخاشگری را ترویج کند.
تکنیک مقابله با نشخوار ذهنی
چگونه پرخاشگر نباشیم؟
قبل از صحبت کردن فکر کنید
زمانی که در لحظه انفجار احساسات هستید، چند لحظه مکث کنید و چیزی نگویید که بعدا پشیمان شوید. افکار خودتان را متمرکز کنید و تمام جوانب صحبت خود را در نظر بگیرید. معمولا ما زمانی که عصبانی هستیم، امکان دارد حرف هایی بزنیم که آسیب بسیاری به طرف مقابل ما وارد کند. لذا قبل از صحبت کردن، سعی کنید آرامش خودتان را حفظ کرده و به حرف های که میزنید از قبل خوب فکر کنید. در مقاله نحوه برخورد با بد دهنی همسر راهکار های مناسبی را ارائه کرده ایم.
زمانی که آرام هستید نگرانی خودتان را بیان کنید
بعد از اینکه حرف های خودتان را تحلیل و بررسی کردید، نگرانی خودتان را نسبت به مساله پیش آمده بدون ایجاد دعوا و درگیری مطرح کنید. یکی از راهکارهای موثر برای اینکه پرخاشگر نباشیم این است که موضع خودمان را برای طرف مقابل خود مستقیم و واضح مشخص کنیم و بدون آسیب زدن به دیگران یا کنترل آنها دیدگاه خودمان را بیان کنیم.
نظرات
دیدگاهتان را بنویسید
نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخشهای موردنیاز علامتگذاری شدهاند